از وقتی راجع به مسایل مختلف سوال برام پیش اومد ٬ سه سیستم کلی کشورم به نظر نادرست و در برخی موارد نابخردانه اومد . دوست دارم اینجا اون سه سیستم رو عنوان کنم و اشکالات و راهکارهایی براش بیان کنم .
سیستم اول : مهریه و طلاق
این سیستم کلی نقص توش هست و یکی از جنجالی ترین سیستم هایی هم هست که در کشور وجود داره . مهریه کلا یه چیزیه که تو اسلام روش تاکید شده و ما چون قوانینمون بر مبنای اسلام بنا شده مهریه هم مستثنا نیست . راحت بگم این روزها مهریه شده کاسبی ! یعنی پسر بنا به هر دلیلی قبول میکنه مهریه بالای خانم رو (چون چاره ای نداره وگرنه باید دست از اون کسی که دوسش داره بکشه!) از اون طرف هم خانم ها مهریه رو به عنوان تضمینی برای پایداری زندگی مشترک و یا تضمین آیندشون بعد ازدواج میدونن . اینم دلیل منطقی هست به هرحال با این قوانین فعلی ایران خانم ها هم حق دارن اما من به سیستم غربی معتقدم . در کشورهای متمدن غربی هنگام طلاق هرآنچه که دوطرف از زندگی مشترکشون بدست آوردن (مایملک ٬ ماشین ٬ حساب های بانکی ) همه حساب شده و تقسیم بر دو میشود و به هر دو طرف سهم یکسان میرسه . این یک سیستم بی نقص و عادلانست و مانع هرگونه تبعیض ٬ درگیری و حتی زندان ! میشه . البته یه همچین سیستمی نیازمند یه سری زیرساخت های فرهنگی و اجتماعی هست که ما فعلا نداریم .
سیستم دوم : کنکور
کلا ۳ یا ۴ کشور دنیا هستن که به شکلی مثل ایران کنکور دارن (مثل افغانستان و چین ) یعنی یک سال میشینی میخونی بعد تو چند ساعت هرچی خوندی رو میریزی بیرون تا نتیجه ت با بقیه سنجیده بشه . سیستم کنکور چون خوشبختانه از قوانین اسلامی مبراست یکم انعطاف پذیرتره و در طی چند سال گذشته تغییرات زیادی از جمله تاثیر معدل و تغییر ضرایب درش اعمال شده اما بزرگترین نقصش همون اسمشه ! من به شخصه موافق حذف کامل کنکور نیستم چون اگه بخواد حذف شه هیچ نظام درست حسابی برای جایگذین کردن نداریم و با این همه فساد اداری فکر میکنم کنکور فعلا مطمین ترین روشه . اما از اون طرف خیلی ظلمه یکی که به هر دلیل مشکلی براش پیش بیاد نزدیک کنکور و یا روز کنکور ( یکی از دوستان من پارسال نزدیک کنکور ارشدش باباش فوت کرد و با اینکه یکی از امیدهای بالا برای قبولی با رتبه ی خوب بود متاسفانه هیچ جا قبول نشد ) پس برای مقابله با این قضیه من پیشنهاد میدم که کنکور رو یا شش ماه یکبار برگزار کنند تا اونیکه به هر دلیل خراب کرده لااقل یک سال ذهنش نم نکشه ! یا هم چند مرحله ای کنن یعنی مثلا جای یک مرحله آزمون چهار مرحله آزمون بگیرن که تاثیر هر آزمون ۲۵ درصد باشه . اینجوری هم استرس به همین نسبت تقسیم میشه و هم یکی اگه یه آزمون رو خراب کرد وقت برای جبرانش داره .. من به روش دوم اعتقاد بیشتری دارم .
سیستم سوم : انتخابات
سیستم انتخاباتی فعلی کشورمون باگ زیاد داره ( مثل خیلی از سیستم ها ! ) که من به این قضیه اصلا کاری ندارم اما نظری دارم که شاید به نظر تبعیض آمیز بیاد ولی برای پیشرفت و آینده ی مملکت لازمه . من میگم نباید رای همه ی افراد یکسان باشه ! کسانی که مدارک بالاتری دارن و در شهرهای بزرگتر زندگی میکنند باید ضریب بالاتری روی رایشون اعمال بشه . من نمیگم خدای نکرده اونی که تو دهات هست نمیفهمه اما باید قبول کرد شعور سیاسی کمتری نسبت به شهرنشین ها داره ( عکس این قضیه هم هست ها یعنی من که توی شهرم تو کارهای روستاییان باید ضریب دخالت کمتری داشته باشم ) تو یه کلام "کار رو باید سپرد دست کاردونش" و اگه به روستایی ها ضریب ۱ میدیم برای رایشون ٬به کسی که توی شهری بزرگ + با مدرک دکتری نشسته باید مثلا ضریب ۱.۵ داده بشه و به همین نسبت ضرایب بین اقشار مختلف جامعه تقسیم بشه . به نظر من کسی که میگه این قانون تبعیض آمیز و ناعادلانه ست باید این سوال رو هم جواب بده که مگه ما امکاناتی عادلانه بین شهر و روستامون ایجاد کردیم که حالا حرف از عدالت زده میشه ؟!!
اینها همه نظرات من بود و اگه کسی انتقاد یا پیشنهادی برای بهتر شدن سیستم های پیشنهادی من داره خوشحال میشم نظرش رو بدونم ..
(24 دی 1390)
